बा तिमी भगवान हौ
जुन दिन मैले धर्तीमा पाईला टेके,
सारा खुशी तिम्रो अनुहारमा देखे,
मलाई हेर्न भनि थुप्रै आफन्तहरूको आगमन भएको थियो ।
मेरी आमाले मलाई सुम्सुम्याउदै हुनुहुन्थ्यो ।
सबैले भनेका थिए, आहा! क्या राम्रो बच्चा
अब म जब बिस्तारै हुर्कदै गए,
तब अलि चिन्ताको बिषय सुरु हुँदै गयो ।
घरका आवश्यकता, मेरा आवश्यकता,
सबै कुरा पूरा गर्न गाह्रो हुने भयो ।
मेरा बा तिमी भगवान हौ
मेरो छोरालाई केहीको कमी
हुन दिन्न भनि कसम खानुभयो ।
मेरी आमा अनि मलाई दु:खी बनाउदै
आखामा टिलपिल आँसु पार्दै प्रदेश जानुभयो ।
मेरा बा तिमी भगवान हौ
जब म १० कक्षा पास गरेर,
गाउबाट शहर पस्ने भए ।
तपाईका काधमा जिम्मेवारीका,
खुट्केलाहरु अझै थपिदै गए ।
म तपाईबाट छुट्टिदै गर्दा तपाईले भन्नुभएको थियो,
बाबू, राम्रोसँग पढ्नु है ।
पढेर ठूलो मान्छे बन्नु है ।
छोरो कस्को हो भन्दा मेरो,
नाम आउने काम गर्नु है ।
जमाना खराब छ धेरै,
अरुको भर नपर्नु है ।
बा तिमी भगवान हौ
मेरालागि सबै गर्नुहुन्छ जे भेटिन्छ ।
मलाई सम्झिदा भोक तिर्खा सबै मेटिन्छ ।
जे जे गर्नुहुन्छ मेरालागि गर्नुहुन्छ ।
हिम्मत गरि गरि अघि सर्नुहुन्छ ।।
सर्जक : डोटेली विनोद
आदर्श गा.पा ०६, गिरिचौका, डोटी
अध्ययनरत
बी.ए.एल.एल.बी प्रथम सेमेस्टर
केएमसी, धनगढी
